Nederland is in de ban van de canon. Om het (vermeende?) gebrek aan historisch besef over de Nederlandse geschiedenis te verhelpen, heeft een commissie de canon opgesteld met daarin vijftig 'vensters' (zie www.entoen.nu). Dat zijn telkens ijkpunten in de geschiedenis. Samen vormen ze de meest elementaire basiskennis waarover elke burger zou moeten beschikken. In navolging van deze historische canon zijn er ook op andere terreinen dan de geschiedenis van Nederland canons in ontwikkeling, zoals in de beta-wetenschappen (zie extra.volkskrant.nl/betacanon/).
Ook binnen sociaal werk is het belangrijk dat beroepskrachten enig historisch besef hebben. Als bv. de sociale agenda in 2006 komt met het voorstel om Nederland te verbeteren via mentorprojecten waarbij kwetsbare burgers een mentor krijgen die hen help een opleiding of een baan te vinden, is het wel zo handig te beseffen dat in 1842 de Amsterdammer Willem Hendrik Suringar, voorman van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, al voorstelde een patronaat in te stellen, waarbij elke welgestelde burger de verantwoordelijkheid zou nemen over een arme medeburger. Zonder dergelijk historisch besef dreigt telkens opnieuw het wiel uitgevonden te worden.
Samen met Jos van der Lans en Maarten van der Linde werk ik aan de canon voor sociaal werk. Onze doelsteling is de historische achtergrond van het modern sociaal werk via 50 historische vensters in kaart te brengen.
Er is ook een Vlaamse canon sociaal werk, te vinden op www.canonsociaalwerk.be. Mijn co-redacteur is daar Wim Verzelen. In de zomer 2009 kreeg ook deze canon een uitbreiding naar 50 vensters.
En tenslotte lukt het ons niet om dit te beperken tot het Nederlandstalig gebied, zodat er sinds eind 2010 ook een Engelstalige internationale variant bestaat, die te vinden is op www.historyofsocialwork.org. Vooralsnog is deze beperkter van omvang, maar we werken aan uitbreiding!
Zie hierover ook: